لیوان یکبار مصرف کاغذی مدل 220cc بسته 50 عددی

برای بسیاری از ما دیدن و استفاده از لیوان یکبار مصرف به امری عادی تبدیل شده است. دیدن آب سردکن هایی که در کنار خود یک قسمت نگهدارنده ی لیوان یکبار مصرف کاغذی دارند در محیط کار، ادارات و مکان های مختلف قسمتی بدیهی از زندگی روزانه ی شهرنشینی ما است. نوشیدن نیز یکی از بدیهی ترین و مهم ترین مواردی است که ما در طول روز انجام می دهیم و مهم ترین ابزار ما برای نوشیدن زمانی که درون خانه ی خود نیستیم لیوان یکبار مصرف است. تصور زندگی روزانه ی مدرن ما بدون لیوان های یکبار مصرف گاهی سخت و یا شاید غیرممکن به نظر برسد. موضوع این دلیل وابستگی روزافزون ما به این لیوان های دوست داشتنی و مفید است.

با توجه به مصرف زیاد از انواع لیوان یکبار مصرف، شناخت انواع آن، موضوعات مربتط درباره ی تأثیرات آن بر سلامتی افراد و محیط زیست همواره مورد توجه بوده است. اغلب تصور بر این است که استفاده از لیوان یک بار مصرف می تواند برای محیط زیست و طبیعت مشکل ساز باشد. اما این تصور اغلب اوقات چندان با واقعیت تطابق ندارد. بسیاری از انواع لیوان یکبار مصرف کمترین خطری برای سلامتی افراد ندارند و در طبیعت نیز به سرعت تجزیه شده و مشکلات زیست محیطی به بار نمی آورند.

در سال ۱۹۰۷ لاورانس لون اولین نسل لیوان کاغذی را اختراع کرد. برای نوشیدن از آن لیوان افراد نیازی نداشتند که بارها و بارها به صورت اشتراکی آن را مورد استفاده قرار دهند.

این روز ها دیدن لیوان کاغذی دوست داشتنی با قهوه ی دلچسب در راه رفتن به سرکار برای ما به یکی از عادات شیرین روزانه تبدیل شده است. انواع لیوان کاغذی با طرح های زیبا بخشی اساسی از صبح های ما را به خود اختصاص داده اند. اما داستان همه ی این ها از کجا شروع شد؟ اگر می خواهید به گذشته بازگردید، می توانید نقطه ی شروع انواع لیوان کاغذی را در آمریکا بیابید.

در آغاز قرن بیستم مردی به نام لاورنس لون Lawrence Lullen آغازگر این ماجرا بود. او یک وکیل و مخترع اهل بوستون آمریکا بود که پس از پایان جنگ داخلی دست به اختراع لیوان کاغذی زد. موضوع از آنجا شروع شد که در آن زمان جنبش جلوگیری از مصرف بیش از حد مشروبات الکلی با تلاش بسیار در حال جا انداختن مصرف آب ساده برای رفع تشنگی در ایالات متحده بود. فعالین این جنبش شهر به شهر سفر کرده و با واگن های آب به افراد پیشنهاد می کردند که از آب برای رفع تشنگی استفاده کنند. در آن زمان افراد برای نوشیدن آب از لیوان های فلزی، چوبی و یا سرامیکی استفاده می کردند. موضوع تا زمانی که مردم به وجود میکروب های بسیار در این لیوان ها که توسط افراد بسیاری در طول روز استفاده می شدند توجه نمی کردند به خوبی پیش می رفت. اما هر روزه افراد بیشتری در ایالات متحده درباره ی میکروب ها مطالبی را فرا می گرفتند. این موضوع طبیعی بود، استفاده از این گونه لیوان ها برای استفاده ی عمومی می توانست سلامتی افراد را دچار خطرات بسیار زیادی کند. در این زمان بود که لاورنس لون متوجه این موضوع شده و مصمم شد که جلوی این خطر بزرگ برای سلامتی افراد را بگیرد. بنابراین در سال ۱۹۰۷ او اولین نسل لیوان کاغذی را اختراع کرد. برای نوشیدن از آن لیوان افراد نیازی نداشتند که بارها و بارها به صورت اشتراکی آن را مورد استفاده قرار دهند. مردم پس از نوشیدن آب می توانستند لیوان را دورانداخته و از سلامت خود و دور ماندن از انواع میکروب ها اطمینان داشته باشند. لاورنس لون در آغاز اختراع خود را Healt Kup نامید اما پس از ۵ سال نام آن به Dixie Dolls تغییر کرد.

پس از مدت زمان کوتاهی از آن سال ایالات متحده وارد جنگ بین الملل اول شد. تا آن سال، آمریکایی ها و تقریباً همه ی افراد در سراسر دنیا به صورت وسیع از ابزار اشتراکی استفاده می کردند و چندان نگران موضوعات بهداشتی نبودند.

سوزان ستراسر Susan Strasser در کتاب Waste and Want: A Social History of Trash بیان می کند: «پیش از آن، همه چیز بارها و بارها مورد استفاده قرار می گرفت، همواره افراد ترجیح می دادند از ظروف گلی شکسته استفاده کنند. حتی بسیاری از خانم های سطح بالای جامعه، هنگام تمیز کردن میز، غذاهای باقی مانده در ظرف ها را دوباره برای استفاده جمع آوری می کردند. مردم همواره به فکر این بودند که چگونه می توان لیوان ها را تعمیر کنند. لباس ها توسط افراد مختلف بارها و بارها مورد استفاده قرار می گرفتند.»

اما همه ی این ها چندان طول نکشید. در سال ۱۹۱۸ فراگیری آنفولانزای اسپانیایی همه چیز را تغییر داد. این همه گیری بیماری توانست در سراسر دنیا ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون انسان را از پای درآورد. در سراسر زمین، از هر ۲۰ نفر یک نفر به دلیل آنفولانزای اسپانیایی جان خود را از دست داد. در ایالات متحده تقریباً یک نفر از هر سه نفر به این بیماری مبتلا شد و بیش از نیم میلیون نفر جان خود را از دست دادند. در این زمان بود که افراد به شکلی خاص به بهداشت توجه کردند و انواع لیوان کاغذی ناگهان به بخشی بسیار مهم از زندگی تبدیل شد.