کتاب پنجره‌ای با شیشه‌های کوچک رنگی

نگاه متمایز علیرضا مشایخی به چند فرهنگ‌گرایی، تحلیل ابعاد گوناگون و گسترده‌ی آن از یک سو، و عبور از حدود و تعاریف این موضوع از سویی دیگر، سبب گردآوری آثار، اندیشه و رویکردهای وی در این زمینه به شیوه‌‌ای شفاف در کتاب پنجره‌یی با شیشه‌های کوچک رنگی گردیده است. در این کتاب برای طرح موضوع چند فرهنگ‌گرایی، ابتدا به مبانی چندفرهنگ‌گرایی اشاره، سپس جایگاه آن در ارتباط با آثار و اندیشه‌ی آهنگساز بررسی شده است. اصطلاح فرهنگ‌گرایی بیشتر در حوزه‌ی فلسفه‌ی سیاسی تعریف شده، و نظریه‌پردازی و نقد درباره‌ی آن، بیشتر در این حوزه مورد توجه بوده است. این درحالیست که، آنچه مشایخی درباره‌ی چندفرهنگ‌گرایی مد نظر قرار داده، مبتنی بر توجیه و رهیافتی فلسفی است، و از نقطه نظرهای متفاوتی آن را بررسی می‌کند.

چندفرهنگ گرایی در اندیشه و آثار علیرضا مشایخی، به سوی مسئله‌ی حقیقت راه می‌برد. به باور او، صرفا از رهگذر ساختارهای چندمنطقی تفکر هنری می‌توان به حقیقت نائل آمد و آن را کشف کرد. این اندیشه، امکان صورت‌بندی نوینی از چندفرهنگ‌گرایی را در آثار او سبب شده است. توجه به مسئله‌ی حقیقت در اندیشه و آثار علیرضا مشایخی، به آغاز دوره‌ی جدیدی منجر شده است که می‌توان خروج از معیارهای از پیش تعیین شده‌ی ‌استتیک را مهم‌ترین دست آورد آن دانست. صدا در آثار این دوره، ابژه‌ی فیزیکی، تم و آتمسفر نیست بلکه حاملی از تاریخ، ترادیسیون و فرهنگ‌های متفاوت است، فارغ از تفکر سوبژکتیو به آشکارگی می‌رسد و رویداد حقیقت است؛ از این رو می‌توان آن را دوره‌ی مانیفست نامید. نقطه‌ی آغاز این دوره سمفنی شماره‌ی ۹ اپوس ۲۰۱ است. این خروج به سمت ارائه‌ی معیارهای نوینی گام بر می‌دارد که امکانی را برای ترسیم ‌موسیقی آینده فراهم می‌آورد.