تنبور مهراب کاسه یک تکه

تنبور یکی از خاص ترین سازهایی است که در موسیقی نواحی و مقامی ایرانی ایفای نقش می کند. ساز تنبور در اصل ریشه ی سازهای تار و سه تار است. ساختار تنبور به سه تار امروزی شباهت زیادی دارد، اما در مقایسه این دو ساز می توان گفت که تنبور کاسه ای بزرگتر (گلابی شکل)، دسته کوتاه تر، تعداد پرده های کمتر و معمولاً یک سیم کمتر (۳ سیم) دارد. ساز تنبور فاقد فواصل ربع پرده است و از این نظر غالباً در اجرای مقام های اختصاصی تنبور مورد استفاده قرار می گیرد، اما می توان در بخش هایی از موسیقی دستگاهی نیز از ظرفیت های این ساز بی نظیر استفاده نمود.

تنبور مهراب ساده یک تکه، دارای کاسه ای است که به صورت یک تکه با تراشیدن کنده چوب از بیرون و داخل به شکل دلخواه در آمده است. طرح و نقش زیبا و طبیعی چوب، به این ساز در عین سادگی، زیبایی می بخشد. صفحه از جنس چوب توت کهنه رگه ریز ساخته شده است که حجم و طنین صوتی مطلوبی را فراهم می آورد. دسته ساز از چوب گردو است که مقاومت بالایی دارد و استفاده از آن در این بخش از ساز متداول است. سیم گیر از شاخ بز کوهی تهیه شده و خرک از چوب شمشاد است. پرده هایی که بر روی دسته تنبور مهراب ساده یک تکه بسته شده اند از نوع روده هستند که نسبت به الیاف مصنوعی، تأثیر بهتری در صدادهی ساز دارند.

ساز تنبور تولید شده توسط مهراب مجهز به ویژگی‌های منحصربه‌فردی است. بریج (خرک) این تنبور از جنس شمشاد ساخته شده است که به ساز صدای طبیعی و گرمی می‌بخشد. شیطانک تنبور از جنس شاخ ساخته شده است و به ساز جذابیت و استحکام بیشتری می‌بخشد.
گوشی‌های تنبور از چوب گردو ساخته شده‌اند. صفحه‌ی رویی تنبور نیز از جنس چوب توت ساخته شده است که به ساز زیبایی و ظاهری خاصی می‌بخشد. این تنبور دارای 14 پرده به همراه پرده‌های روده است که به نوازنده امکان نواختن انواع ملودی‌ها و آکوردها را می‌دهد.
دسته تنبور از چوب گردو ساخته شده است که علاوه بر دوام و مقاومت، احساس نوازندگی را بهتر می‌کند. ساز تنبور مهراب یک گزینه‌ی برتر برای نوازندگان حرفه‌ای و علاقه‌مندان به این ساز است.