افسنتین یا افسطین با نام ابسطین (artemisia absinthium) نیز نام برده می شود. نام فارسی آن مروه (Marveh)، گیاهی است از تیره کاسنی، در ارتفاعات می روید، علفی و پایا بوده و ارتفاع آن حدود چهل تا شصت سانتی متر است و گل های زرد زیبایی دارد. برگ های ان متناوب با بریدگی های باریک و عمیق و سطح برگ ها پوشیده از تارهای فراوان دارای گل های لوله ای و زبانه ای است.
خاصیت های داروئی گیاه افسطین (ابسطین)
گل ها و شاخه های جوان این گیاه مصرف دارویی دارد و در برگ ها و گل های آن چند نوع ماده داروئی و اسانس موجود است که یکی از مشهورترین آن ها ماده تلخی است به نام افسطین.
مزاج این گیاه گرم و خشک بوده و گیاهی است مقوی برای قلب، تب بر، مدر بول، ضد کرم های لوله ای و بسیاری از انگل های دیگر، اشتها آور، قابض، اسهال های سرد مزاج، دافع صفرا، دافع اخلاط بلغمی و ضد عفونی کننده.
شربت آن جهت معالجه تب های نوبه ای سرد مزاج مصرف می شود و مقدار خوراک این دارو دو مثقال از دم کرده آن است. یکی از داروهایی است که برای مداوای اقسام سرگیجه های سرد مزاج مفید است و اگر از آب جوشانده آن به دهان کسانی که سکته زده اند بریزید و خورده شود برای افراد سکته زده مفید است.
به هر عضوی که بخواهند خون در آن بیشتر جریان پیدا کند مقداری عصاره افسطین یا از جوشانده آن را در آن عضو ضماد می نمایند. خون را به عضو جذب می کند و در عضو جربان خون زیاد می شود. از این جهت است که وقتی لکه سفیدی در روی سیاهی چشم پیدا می شود آنرا بخور افسطین می دهند تا زایل گردد.
هرگاه افسطین را در روغن بادام تلخ بجوشانند تا خوب حل شود سپس مقداری به روغن صاف شده آن زهره بز یا گاو اضافه کنند داروئی بسیار مفید برای چرک گوش خواهد شد و ریخت آن در گوش های چرک کرده چرک را بزودی خشک می نماید. (دکتر سلام)