بذر طالبی از جمله بذر صیفی جات محبوب است که می توان در خانه نسبت به کاشت آن اقدام نمود. طالبی یکی از میوه های پرطرفدار در فصل تابستان و از خانواده خیار و کدو بوده، طعم شیرین و بوی خوشی دارد.
طالبی سرشار از مواد مغذی است که فواید زیادی را برای سلامتی ارائه می دهد. طالبی حاوی کربوهیدرات ها (قند)، پروتئین و آب است. ویتامین ها در طالبی شامل ویتامین A، بتاکاروتن، ویتامین B1 ، ویتامین B2، ویتامین B6، ویتامین B9، ویتامین C و ویتامین K است. ارزش معدنی این میوه شامل پتاسیم، کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر و روی است.
کاشت بذر طالبی
طالبی ها آب و هوای گرم را دوست دارند و در جایی که تابستان طولانی دارد بهتر رشد میکنند. برای موفقیت در کاشت و پرورش طالبی دمای سطح زمین باید بالای 30 درجه سانتیگراد باشد.
آب و هوا
طالبی مانند بقیه ی گیاهان خانواده ی Cucurbitaceae طالب آب و هوای گرم و آفتابی می باشد. آها گیاهان یکساله اند و احتیاج به فصل رشد طولانی دارند. در مناطقی کاشته می شود که بین آخرین سرمای بهاره و اوبین سرمای پاییزه حدود 140 روز فاصله باشد.هوای مرطوب مناسب رشد آنها نیست و میوه ی آنها در این نوع هوا شیرین نمی شود ضمن اینکه هوای مرطوب در آنها موجب اشاعه ی بیماری های قارچی می شود.طبق تجربه باغ شیشه ای هوای گرم و خشک باعث شیرین تر شدن میوه دراین گیاه می گردد.همینطور هوای ابری مناسب رشد خربزه نمی باشد.
خاک
بهترین زمین برای کاشت این گیاه خاکهای شنی و سبک با pH بین 5/5 تا 7 می باشد. در کشت باید به این نکته توجه کرد که خربزه در زمین های سنگین و رسی رشد خوبی ندارد و باید کمی هوموسی و دارای مواد آلی باشد. خربزه از جمله صیفی هایی است که مواد غذایی زیادی از زمین جذب می کند، به همین دلیل استفاده از کودهای شیمیایی کامل ازت فسفر و پتاسیم توصیه می شود.
نور
نور کامل و آفتاب مستقیم برای این گیاه مناسب است.
آبیاری
صرف نظر از اینکه در باغچه یا در گلدان می کارید، همیشه خاک آن را باید مرطوب نگهدارید. مخصوصا زمانی که گیاه در حال رشد است باید همیشه خاک آن خیس باشد. البته باید گلدان و یا خاک باغچه شما زهکشی مناسبی داشته باشد زیرا که آبیاری زیاد نیز موجب گندیدن گیاه می شود.
کاشت
کشت طالبی مانند بقیه گیاهان هم خانواده به صورت جوی پشته و کپه ای و به روش نمکاری است. تعداد 3 الی 5 بذر خیس خورده در هرکپه کاشته می شود. بعد از سبز شدن تعداد بوته ها به 2 یا 3 و گاهی به یک بوته کاهش داده می شود و این زمانی است که بوته 4 برگی شده باشد فاصله ی بین دو بته حدود 60 تا 100 سانتی متر و فاصله دو خط کشت بین 2 تای 3 متر می باشد.
برای داشتن محصولی زودرس یا درمناطقی که دوره ی رشد کوتاه است میتوان در گلخانه یا شاسی داخل گلدان های جیفی پات اقدام به کشت کرد و در زمان مناسب بوته های آماده شده در جیفی پات را به محل اصلی منتقل نمود . مقاوم کردن بوته ها قبل از انتقال به محل اصلی الزامی است.
داشت
مراقبتهای لازم پس از کاشت نشاء عبارتند از آبیاری، دفع علفهای هرز و سله شکنی می باشد.
پس از کشت، آبیاری اهمیت زیادی دارد. به طوری که یک دوره خشکی شدید باعث ریزش گل ها و میوه ها می شود. پس از انتقال نشا باید ابتدا روزانه آبیاری صورت گیرد و پس از آن بسته به نوع خاک و شرایط آب و هوایی هر 7 روز یکبار باید آبیاری انجام گیرد.
برداشت
زمان برداشت به عوامل مختلفی بستگی دارد، این گیاه گونه های زودرس ، میان رس و دیر رسی دارد لذا موقع برداشت آنها به نوع واریته هم بستگی دارد. از دیگر عوامل داشت فاصله تا بازار مصرف می باشد . اگر بازار نزدیک باشد بهتر است دیر تر برداشت شود تا شیرین تر شود و کامل برسد ولی درصورت دوری بازار مصرف توصیه می شود زودتر برداشت شود چون میوه های رسیده شدید در هنگام جابجایی آسیب می بیند.
