نیلوفر پیچ با نام های گل نیلوفر یا پیچک نیلوفر در دنیا شناخته می‌شود، گونه‌ای گیاه چند ساله از سرده یا جنس نیلوفر پیچ از خانواده پیچکیان، بومی نواحی گرمسیری برّ جدید به‌ویژه مکزیک، آمریکای مرکزی و جنوبی می‌باشد و به‌طور گسترده‌ای در سایر نقاط جهان کشت می‌شود. این گیاه دارای گونه‌های همیشه سبز، درختچه‌ای، دائمی، یکساله، پیچنده و بالارونده است. گل‌های شیپوری آن در رنگ‌های گوناگون در نیمه دوم تابستان و نیمه نخست پاییز نمایان می‌شوند.
طریقه کاشت گل نیلوفر پیچ الوان
ابتدا بذر ها را داخل آب ولرم بریزید تا به مدت چند ساعت خیس بخورند .( حداقل ۳ تا ۱۰ ساعت ) این عمل باعث شده تا پوست خارجی بذرها نرم و شکسته شود و جوانه زنی تسریع شود. بذرها به طور طبیعی بعد از این مدت باید ته طرف بروند.
بعد از این مرحله نوبت به مهم ترین مرحله یعنی انتخاب گلدان مناسب برای کاشت گل نیلوفر می رسیم که انتخاب گلدان بسیار مناسب است تا ارتفاع و اندازه ی مناسبی برای رشد گیاه داشته باشد .
نکته : بذر را به گونه ای در خاک گلدان قرار دهید که محل قرار گیری آن تا سطح خاک یک سانتی متر فاصله باشد تا هم زود تر جوانه بزند و هم جا برای رشد ریشه ها به اندازه ی کافی در گلدان وجود داشته باشد .
این بذر ظرف مدت سه الی چار روز جوانه می زند پس از زمان کاشت بذر تازمان جوانه زدن به صورت مرتب گلدان را آبیاری کنید تا آب لازم برای رشد بذر به آن برسد .
یکی از ویژگی های این گیاه زیبا این است که دوست دارد به سمت بالا حرکت و رشد کند و در این حین به دور چیز هایی که بر سر راه رشدش است بپیچد پس وقتی که ارتفاع آن در گلدان به بیست سانتی متر رسید ، گیاه را از گلدان خارج کنید و به محلی که دوست دارید آن را بکارید ببرید سعی کنید در فضایی آن را بکارید که چیزی مانع رشد آن نشود و نور آفتاب به صورت مستقیم با آن بتابد زیرا این گیاه به شدت به نور مستقیم خورشید احتیاج دارد اما در تابستان اندکی تابش نور آفتاب به آن را کنترل کنید تا گیاه نسوزد.
آبیاری:
هر چند که این گیاه به خشکی مقاوم است ولی از آنجایی که یک گیاه علفی است، بنابراین برای شاداب ماندن خود نیاز به رطوبت متوسط و همیشگی خاک دارد و تا زمانی که به رشد کامل نرسیده است، باید مرتب آبیاری شود.
این گیاه را زمانی آبیاری کنید که سطح خاک تا عمق ۳-۲ سانتیمتری خشک شده باشد و آبیاری را در صبح هنگام انجام دهید. پیچ نیلوفری خاکهای خیس را دوست ندارد و چنین شرایطی موجب کاهش رشد گیاه و کوچک ماندن آن، زرد شدن تدریجی برگها بخصوص از قسمت پایین گیاه و پژمردگی ساقه ها و حتی از بین رفتن گیاه می شود.
کمبود آبیاری و خشکی کشیدن نیز در رشد گیاه اثر منفی دارد. چنین گیاهانی گل تولید نمی کنند و برگهایی کوچکتر با بافتی ضخیم تر نسبت به گیاهان موجود در شرایط مساعد آبیاری دارند
دما:
این گیاه بومی مناطق گرمسیر است ولی در مناطق معتدل در فصل بهار و تابستان می تواند به خوبی رشد کند. اگرچه این گیاهان بومی مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری هستند اما در مناطق معتدل نیز در طی بهار و تابستان به خوبی رشد می کنند.
رشد این گیاهان زمانی در بهترین شرایط است که دمای خاک بالای ۱۸ درجه سانتیگراد باشد. در مناطقی که تابستان گرم دارند بهتر است گیاه در مکانی کاشته شود تا در عصر هنگام از سایه برخوردار باشد این شرایط به گلدهی بهتر گیاه کمک می کند. زیرا گرمای هوا با وجود نور مستقیم آفتاب یکی از دلایل کاهش گلدهی این گیاه است. گیاهان نیلوفر پیچ معمولا با اولین سرما و یخبندان از بین می روند.
نور:
این گیاه به نور مستقیم آفتاب نیاز دارد و اگر نور کم باشد باعث کم رنگ شدن برگ ها و کاهش گلدهی می شود. ولی باید توجه داشت که نور شدید به خصوص اگر آبیاری منظم نباشد، به گیاه آسیب می زند.
این گیاه به مکانی با نور مستقیم آفتاب حداقل به میزان ۸-۶ ساعت در طی روز نیاز دارد و نور صبحگاه نسبت به نور عصر ارجحیت دارد. کمبود نور موجب عدم گلدهی گیاه می شود و گیاه برگساری کم رنگ تولید می کند.
فاصله برگها روی ساقه ها از هم زیاد می شود و گیاه از تراکم مناسبی برخوردار نخواهد بود. نور شدید معمولا و بخصوص اگر آبیاری گیاه مناسب باشد مشکلی برای گیاه ایجاد نمی کند اما اگر در منطقه ای با تابستان بسیار گرم زندگی می کنید بهتر است که گیاه در عصر هنگام از سایه برخوردار باشد.
خاک:
این گیاه در هر نوع خاکی به خوبی رشد می کند به شرطی که زهکش خاک مناسب باشد. بنابراین اگر خاک سنگین باشد، با اضافه کردن پیت می توان زهکش آن را مناسب کرده تا گیاه به خوبی رشد کند. به طور کلی خاک مناسب آن ترکیبی از خاک برگ و خاک معمولی باغچه است.
هرس:
این گیاه به هرس خاصی نیاز ندارد مگر نمونه هایی که در گلدان نگهداری می شوند که در مورد این گیاهان نیز ساقه هایی هرس می شوند که خارج از شکل و فرم مورد نظر رشد کرده اند. در مورد تربیت این گیاه نیز حتما باید از قیم مناسب استفاده کرد تا ساقه ها مکان و فضایی برای پیچیدن و بالا رفتن داشته باشند.
به دلیل ازدحام و سنگینی ساقه های این گیاه بهتر است که پایه های قیم تا حداقل ۳۰ سانتیمتر در بستر خاک فرو برود و حدود ۳٫۵ متر نیز ارتفاع داشته باشد.
