حلتيت که با نام های حنتیت و آنغوزه شناخته میشود شیره ی گیاهی با نام انگدان با نام علمی (Levisticum officinale) است که این صمغ دارای طبیعت بسیار گرم و خشک بوده و همچنین از آن در مصارف طب سنتی و درمانی, علوم غریبه و دعانویسی استفاده می شود.
حلتيت نوعی صمغ است که با تیغ زدن ساقه یا ریشه گیاه انگدان به دست می آید و دارای طبیعت بسیار گرم و خشک می باشد.
حلتیت بوی بسیار بد و متعفن دارد که استشمام آن قابل تحمل نیست و طعم این صمغ تلخ و گس است گیاه انگدان در مناطق بایر خشک و آهکی ایران مانند (خراسان – بلوچستان و نواحی مختلف جنوب همچون کرمان – دشت مرغاب – آباده و نایین) می روید همچین این گیاه در افغانستان هم رویش داشته و یافت میشود.
حلتيت نوعی صمغ کم یاب است که از گیاه انگدان برداشت میشود و بوی متعفن دارد و یکی از بخورات تخصصی در زمینه علوم غریبه به جهت موکل گیری و دعانویسی به حساب می آید.
فواید درمانی حلتیت (آنغوزه)
صمغ حنتيت دارای مصارف درمانی چه در طب سنتی و چه در زمینه داروسازی در طب مدرن است و خاصیت ضد میکروبی داشته و برای کاهش بیماری های برونشیتی و سرفه بسیار مفید است.
از شیره حلتیت به عنوان یک داروی ضد بارداری استفاده می شود و به دلیل داشتن ترکیبات شیمیایی طبیعی میتواند باعث رقیق شدن خون گردد.
صمغ گیاه انگدان میتواند در افرادی که دچار بیماری سندروم روده ی تحریک پذیر هستند مفید باشد و موجب بهبود آنان گردد.
حلتيت در درمان بیماری آنفولانزا بزرگسال و اطفال موثر است و میتواند یک مقابله گر قوی در برابر آنفولانزای نوع خوکی و بیماری های ویروسی همچون H1N1 باشد.
عوارض مصرف صمغ حنتیت
دارای خواص و فواید بیشمار است اما هر چیز که فایده دارد عوارض مصرف مختص به خودش را نیز شامل خواهد شد.
آنغوزه می تواند در بعضی از افراد حالت تهوع و استفراغ پدید آورد و در صورتی که از این صمغ زیاد استفاده شود باعث تحریک گلو , تورم لب ها , افزایش گاز معده و ایجاد اسهال خواهد شد.
کسانی که دچار بیماری صرع باشند هرگز نباید از این صمغ استفاده کنند زیرا به دلیل اینکه حلتیت بر اعصاب مرکزی تاثیر می گذارد باعث افازیش مشکلات صرع می شود.