سه برنده‌ی جایزه نوبل فیزیک ۲۰۲۰ این جایزه را به خاطر اکتشافاتشان در مورد یکی از عجیب‌ترین پدیده‌های جهان، یعنی سیاه‌چاله به‌صورت اشتراکی برنده شدند، راجر پنروز نشان داد که نظریه نسبیت عام منجر به تشکیل سیاه‌چاله‌ها می‌شود، راینهارد گنتزل و آندره گز کشف کردند که یک جسم نامرئی و فوق‌العاده سنگین بر مدار ستاره‌ها در مرکز کهکشان ما حکمرانی می‌کند، یک سیاه‌چاله فوق‌العاده پرجرم، تنها توضیح کنونی است.
راجر پنروز در اثبات اینکه سیاه‌چاله‌ها نتیجه مستقیم نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین هستند، از روش‌های ابتکاری ریاضی استفاده کرد. اینشتین خودش اعتقاد نداشت که سیاه‌چاله‌ها واقعاً وجود دارند، این هیولاهای فوق سنگین که همه چیزهایی را که به آنها وارد می‌شود را شکار می‌کنند، آنها واقعا سیاه‌چاله‌اند، چرا که هیچ‌چیز، حتی نور، نمی تواند از دام آنها بگریزد.
در ژانویه ۱۹۶۵، یعنی ده سال پس از مرگ اینشتین، راجر پنروز ثابت کرد که سیاه‌چاله‌ها واقعاً می‌توانند تشکیل شوند و آنها را با جزئیات شرح داد که سیاه‌چاله‌ها در قلب خود، یک تکینگی را پنهان می‌کنند و در آن تمام قوانین شناخته‌شده‌ی طبیعت نقض می‌شوند. مقاله پیشگامانه وی هنوز به‌عنوان مهم‌ترین پژوهش در نظریه عمومی نسبیت از زمان اینشتین شناخته می‌شود.
دکتر جواد تقی‌زاده فیروزجایی از فارغ‌التحصیلان سه مقطعی دانشگاه صنعتی شریف است. او ورودی 1380 بوده‌است و سال 1384 مدرک کارشناسی و سال 1386 کارشناسی‌ارشد خود را از دانشکده فیزیک دانشگاه شریف اخذ نموده است. ایشان در سال 1390 دکترای خود را نیز از دانشگاه شریف و در رشته گرانش و کیهان‌شناسی دریافت کرده‌اند. او دوره‌های پسادکتری در زمینه گرانش (فیزیک سیاه‌چاله‌های کیهانی و خواص کوانتومی آنها)، کیهان‌شناسی (اختلالات جهان اولیه و تشکیل ساختار بزرگ مقیاس) و هچنین فیزیک کوانتومی کیهان را گذرانده است. ایشان عضو هیئت علمی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی و محقق پژوهشگاه دانش‌های بنیادی است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.