بااینکه شوالیهی تاریکی تفاوتهای عمیق بصری و رفتاریای بین دو شخصیت بتمن و جوکر قائل میشود، فیلم آشکارا به بررسی شباهتهای بین آن دو و هویتهای مبهم مربوط به آنها میپردازد. نزدیکی خیر و شر از خلال شخصیت دنت نیز که در ابتدا «شوالیهی روشنایی گاتهام» نامیده میشد و بعدتر به دلیل فساد در گرایش به اجرای خودسرانهی قانون، «هاروی دو چهره» لقب گرفت، بهوضوح بیان میشود. او پس از مرگ دوستش، ریچل داوس (مگی جیلنهال) و ناقض شدن خودش (هر دو به دست جوکر) چه بهطور فیزیکی و چه اخلاقی از هویت خود عدول کرد. بهعبارتدیگر، ابهام هویتی که نولان از خلال تروما در فیلمهایش به نمایش درمیآورد در اینجا نیز همچنان ادامه مییابد؛ اما به شکلی دقیقتر بازتابدهندهی زمینههای پس از یازده سپتامبر خود است. از کتاب سینمای کریستوفر نولان، تصور ناممکن نوشته جکلین فربی و استوارت جوی، ترجمه نیوشا صدر
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.