*لازم به ذکر است که زیرنویس این دوره توسط هوش مصنوعی صورت گرفته است.*
دوره «AI Ethics, Responsible Use, and Creativity» به بررسی عمیق اخلاق و مسئولیت‌پذیری در استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی مولد برای کارهای خلاقانه می‌پردازد. این دوره طراحی شده تا فراگیران را با شیوه‌های هوشمندانه و مسئولانه در بهره‌گیری از فناوری‌های هوش مصنوعی آشنا کند و به آن‌ها بیاموزد چگونه با نگاهی آگاهانه، پایدار و اخلاق‌مدار از این ابزارها استفاده کنند.
در طول دوره، شرکت‌کنندگان با فرآیند SIFT (مشخص‌سازی، شناسایی، تمرکز و اعتماد) برای ارزیابی ابزارهای هوش مصنوعی آشنا می‌شوند. این روش فشرده به فراگیران کمک می‌کند تا با رویکردی واقع‌گرایانه به فناوری هوش مصنوعی نزدیک شوند و تصمیم‌گیری‌های آگاهانه و هدفمندی را برای افراد و سازمان‌ها در اولویت قرار دهند. از طریق این چارچوب، شرکت‌کنندگان می‌توانند به‌طور عملی ابزارهای هوش مصنوعی و آثار خلاقانه تولیدشده در دوره اول این مجموعه را مورد ارزیابی قرار دهند.
علاوه بر این، این دوره به بررسی ریسک‌های شهرت و خطرات قانونی استفاده از هوش مصنوعی در حوزه‌های خلاقانه می‌پردازد و مسائل مهمی مانند هزینه‌های زیست‌محیطی، سوگیری فرهنگی و ریسک‌های مرتبط با داده در ابزارهای هوش مصنوعی مولد را پوشش می‌دهد. با مطالعه مقالات تخصصی و بهره‌گیری از سخنرانی مهمان توسط جاستین جوک، متخصص این حوزه، فراگیران درک عمیقی از چالش‌های معاصر هوش مصنوعی به دست خواهند آورد. این دوره به عنوان دومین بخش از مجموعه «هوش مصنوعی برای کارهای خلاقانه» ارائه می‌شود و هدف آن نشان دادن این است که چگونه هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان ابزاری توانمند برای ارتقاء خلاقیت و نوآوری به کار گرفته شود. در پایان دوره، فراگیران نه‌تنها در استفاده از هوش مصنوعی مهارت کسب خواهند کرد، بلکه قادر خواهند بود با دیدگاهی انتقادی و مسئولانه از این فناوری برای توسعه خلاقیت و پیشبرد اهداف حرفه‌ای خود بهره ببرند.
Charles Hiroshi Garrett در سال ۲۰۰۴ به هیئت علمی دانشگاه میشیگان پیوست. پژوهش‌ها و تدریس او بر موسیقی و فرهنگ‌های موسیقایی ایالات متحده در قرن بیستم و بیست و یکم متمرکز است و به موضوعاتی همچون موسیقی عامه‌پسند، جَز، فناوری، مطالعات صدا، فرهنگ دیجیتال، ناسیونالیسم، نژاد و قومیت، و دیگر ابعاد هویتی علاقه ویژه‌ای دارد. دانشگاه میشیگان در سال ۲۰۱۴ با جایزه تقدیر از اعضای هیئت علمی و در سال ۲۰۲۳ با جایزه جان اچ. دارمز برای راهنمایی ممتاز دانشجویان تحصیلات تکمیلی در علوم انسانی از او تقدیر کرد.
کتاب او با عنوان «تلاش برای تعریف یک ملت: موسیقی آمریکایی و قرن بیستم» (۲۰۰۸) موفق به دریافت جایزه کتاب یادبود اروینگ لونز (انجمن موسیقی آمریکایی) شد و همچنین تقدیرنامه جایزه وودی گاتری (IASPM-US) را دریافت کرد. او همچنین مجموعه کتاب‌های «جاز/نه جاز: موسیقی و مرزهای آن» (۲۰۱۲) را به همراه دیوید آک و دنیل گلد‌مارک و کتاب «صدا دادن به‌طور مشترک: دیدگاه‌های همکاری در موسیقی ایالات متحده در قرن بیست و یکم» (۲۰۲۱) را به همراه کارول جی. اوجا ویرایش کرد.
گرت به عنوان سردبیر ارشد برای چاپ دوم کتاب «دایره‌المعارف موسیقی آمریکایی گروو» (۲۰۱۳) که جامع‌ترین منبع مرجع در این حوزه است، فعالیت کرد. این منبع همچنین به عنوان بخشی از مجموعه Oxford/Grove Music Online منتشر شده است. او مقالات و سخنرانی‌های خود را در کنفرانس‌های ملی و بین‌المللی متعددی ارائه کرده و نوشته‌ها و نقدهای او در نشریاتی مانند Journal of the American Musicological Society، Echo، Notes و American Music منتشر شده‌اند. وی همچنین در سمت‌های رهبری کلیدی برای انجمن‌های پژوهشی مرتبط با موسیقی فعالیت کرده است، از جمله به عنوان رئیس انجمن موسیقی آمریکایی و مدیر کل در هیئت مدیره انجمن موسیقی‌شناسی آمریکایی.
پروژه کتاب فعلی او با عنوان «تقریباً موسیقی» به بررسی تأثیر فناوری‌های دیجیتال قرن بیست و یکم بر نحوه تولید، درک و تجربه فرهنگ موسیقی امروز می‌پردازد. این پروژه موضوعاتی از جمله موسیقی تقویت‌شده با هوش مصنوعی، تورهای موسیقایی با هولوگرام‌های موسیقایی، کنسرت‌های زنده در بستر واقعیت مجازی، اپراهایی با بازی ربات‌ها، ارکسترهای آیفون و ستارگان پاپ دیجیتالِ مجازی را در بر می‌گیرد. سایر پروژه‌های در حال انجام او شامل مطالعه‌ای جامع درباره موسیقی و طنز در ژانرهای مختلف و بررسی دقیق‌تر سیاست‌های بازنمایی موسیقایی مربوط به تجربه اردوگاه‌های اجباری ژاپنی-آمریکایی در جنگ جهانی دوم است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.