درس مبانی جامعه شناسی، یکی از دروس پایه رشته جامعه شناسی و همچنین یکی از دروس پایه یا اختیاری رشته‌های مختلف دیگر مثل انسان‌شناسی، روان‌شناسی، ریاضی، آمار، معماری، مدیریت، حقوق، جغرافیا، رشته‌های الهیات و… است. پیش‌نیاز بودن این درس برای اغلب دروس رشته جامعه شناسی، حکایت از اهمیت آن در این رشته دارد و از فواید آن، معرفی مفاهیم پایه این دانش و آموزش زبان این علم به فراگیران است. بنابراین ارائه محتوای دقیق و صحیح و یادگیری عمیق آن، از لوازم موفقیت در فهم سایر کتب جامعه شناختی و البته عاملی مؤثر در اندیشیدن صحیح درباره واقعیت اجتماعی است چراکه زبان و ذهن، پدیده‌های کاملاً مرتبط‌اند. این درس در رشته جامعه شناسی سه واحدی است و در سایر رشته‌ها حداقل دو واحد را به خود اختصاص می‌دهد.
از ویژگی‌های کلاس درس مبانی جامعه شناسی آقای دکتر اورعی، دقت در تعریف مفاهیم و طرح مطالب و همچنین ارائه نمونه‌های بومی از کوچه و بازار و خانه و سیاست در جامعه ایران است. بیان بسیار ساده‌ی مطالب بدون کاستن از دقت علمی توسط ایشان، سبب می‌شود فهمی عمیق از مفاهیم جامعه شناسی با نظم منطقی کم‌نظیری منتقل شود و ذهن دانشجو و مخاطب را برای فهم نظریات و اندیشه‌های جامعه شناختی و اجتماعی آماده سازد.
از ویژگی‌های دوره مذکور، امکان تهیه کتاب متناظر با این جلسات است که هم‌زمان با انتشار این فیلم‌ها، روانه بازار شده است. کتاب مبانی جامعه‌شناسی (مفاهیم و گزاره‌های پایه) را آقای صدیق اورعی با همکاری احمد فرزانه، مهدیه باقری و سیده شیوا محمدی تصنیف کرده است. کتاب، از سه بخش تشکیل‌شده است: بخش نخست، شامل چهارده فصل و به مفاهیم پایه جامعه‌شناسی مربوط است؛ بخش دوم، در قالب دو فصل، به بحث درباره علم جامعه‌شناسی پرداخته است و بخش سوم، به نُه مورد از گزاره‌های پایه جامعه‌شناسی در نُه فصل مستقل اختصاص دارد. یکی از برجستگی‌های مهم بخش اول این کتاب-که به ویدئوهای این دوره مربوط است- اولاً تنظیمِ آموزش- محور مطالب است و تلاش شده است. مفاهیمِ واقعاً پایه برای جامعه‌شناسی، مطرح و به‌دقت تعریف شود و با وسواس بسیار، سعی شده تا حد ممکن، مطالب مطرح‌شده، تنها و تنها در چارچوب مبانی باقی بماند و وارد بدنه علم جامعه‌شناسی نشود و کوشش بسیاری شد تا هم‌زمان، سادگی، وضوح و دقت رعایت شود. نکته مهم دیگر اینکه، مفاهیم مطرح‌شده، در کنار هم، زنجیره‌ای محکم و چارچوبی مستحکم را می‌سازند که از سیری منطقی برخوردارند که می‌تواند پاسخگوی نیاز پژوهشگران اجتماعی و جامعه‌شناسان به مفاهیم دقیق و دارای تعاریف مرزبندی‌شده با مفاهیم هم‌جوار و متمایز باشد. نکته قابل‌ذکر دیگر، تلاش برای ایجاد بینش جامعه‌شناختی در خواننده با طرح مثال‌های ملموس و عمدتاً بومی بوده است
غلامرضا صدیق اورعی، متولد 1336 در مشهد است. از حدود 13-14 سالگی به‌شدت اهل فعالیت اجتماعی بود و در کنار مطالعه گسترده و عمیق و تحصیل مجدانه، همواره در پی اصلاح اجتماعیِ خرد و کلان بوده است. او تحصیل جامعه‌شناسی را در سال 1356 در دانشگاه تهران آغاز کرد و کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی را از دانشگاه تربیت مدرس تهران و در سال 1369 دریافت کرد. در سال 1380 مدرک دانشوری (دکتری بدون رساله) را از دانشگاه اصفهان اخذ کرد که خود داستانی شنیدنی دارد و در سال 1390 از رساله خود در دانشگاه فردوسی دفاع کرد که آن هم داستانی خواندنی دارد. ایشان در میان دانشجویان هم‌دوره، همواره به جهت علمی و اخلاقی مورد تمجید بوده و علاوه بر سایر دانشجویان، مورد احترام و التفات اساتید قرار داشته‌اند. دقت علمی و تعهد به کار علمی و عدم خلط میان کار نظری و علمی، با ارزش‌های شخصی به ایشان توانایی کالبدشکافی دقیق و واقع‌گرایانه موضوعات و مسائل اجتماعی را داده است و دغدغه همیشگی برای اصلاح جامعه، از او، کنشگری همیشه فعال و بدون توقف ساخته است.
ایشان تدریس دروس مختلف رشته جامعه‌شناسی را از سال 67 در دانشگاه تربیت مدرس شروع کرد و در سال 70، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی شد و در سال 72 خود را به دانشگاه فردوسی منتقل ساخت و از آن زمان در کنار پژوهش‌های کاربردی درباره مسائل اجتماعی ایران، خراسان و مشهد، به تدریس و تحقیقات بنیادی نیز پرداخته است. در این مدت کتاب‌های مختلفی از ایشان منتشر شده است ازجمله: بررسي مسائل اجتماعي ايران، جامعه‌شناسي مسائل اجتماعي جوانان، تمكين بانو و رياست شوهر، انحطاط اقوام و حكومت‌ها در نهج‌البلاغه، ساختار نظام اجتماعی در اسلام، بررسي جنبه‌هاي فرهنگي برنامه سوم كشور و انديشه اجتماعي در روايات امربه‌معروف و نهي از منكر.
دور جدید تدوین آثار منتشرنشده ایشان به همت دانشجویان ایشان آغازشده که کتاب مبانی جامعه‌شناسی، اولین آن‌ها است و سایر این آثار به‌تدریج منتشر خواهد شد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.